پژوهشگران آکادمی علوم چین میگویند که از دو مادر، و بدون پدر، بچه موش هایی ساختهاند. آنها برای نقض این چنینی قوانین تولید مثل و خلق موجودی با دو والد ماده، به طور وسیعی ازدستاوردهای مهندسی ژنتیک استفاده کردند.
تیم تحقیقاتی درگیر این پروژه میگویند بچه موشهای “دومادری” ساخته شده سالم بودهاند و خودشان هم توانستهاند که بچه بیاورند.
در حالی که موشهای دومادری زندگی سالمی داشتند، تلاشها برای خلق موشهای دو پدری چندان موفقیتآمیز نبود. هر بچهموشی که هر دو والدش نر بودند، چند روز پس از تولد مرد.
ساختن موشهای دومادری از موشهای دوپدری آسانتر بود. پژوهشگران تخمکی از یک مادر گرفتند و سلولی ویژه از مادری دیگر، سلولی جنینی که دارای نیمی از کروموزومهای معمول است. هم تخمک و هم سلول جنینی ویژه، هر یک نیمی از نقشه ژنتیک لازم برای تولیدمثل را دارند، اما صرف در کنار هم قرار دادن آنها کافی نیست.
دانشمندان از فناوری موسوم به “ویرایش ژنتیک” استفاده کردند تا مجموعهای از ژنهای زاید را حذف کنند. خلق بچه موش دو پدری کمی پیچیدهتر بود. برای ساخت آن به اسپرم یک موش، سلول جنینی ویژه موشی دیگر، و یک تخمک نیاز بود که همه اطلاعات ژنتیک آن پاک شدند. مجموعه ژنهای بزرگتری هم باید از آن پاک میشدند.
کودکان دو مادری و بکرزایی
اهمیت این تحقیق در آن است که میتواند به سوالهایی بنیادی درباره تولیدمثل جنسی پاسخ بدهد.پستانداران، از جمله انسان، تنها از طریق رابطه جنسی قادر به تولید مثل هستند، یعنی برای بچه دار شدن آنها به یک تخمک از مادر و یک اسپرم از پدر نیاز است. اما این قاعده درباره بقیه جانوران صادق نیست و در برخی ماهیها، خزندگان، دوزیستها و پرندگان، مادر میتواند به تنهایی بچه بیاورد. این پدیده را “بکرزایی” مینامند.