از نوشیدن آب غافل نشوید
سنگ‌های کلیوی که نسبتا شایع هستند، رسوبات مینرالیزه‌ای هستند که روی سطح داخلی کلیه ها تشکیل و به سمت دستگاه ادراری تحتانی حرکت می‌کنند. اگرچه عبور سنگ دردناک است اما اکثر سنگ‌های کلیوی از میزنای عبور کرده و وارد مثانه می‌شوند، بدون اینکه آسیب دایمی‌ای ایجاد کنند. در صورتی که عوارضی مانند انسداد میزنای یا عفونت مجاری ادراری پدید آید، ممکن است آسیب کلیوی ایجاد شود.
بعضی کمبودها یا زیادی‌ها در رژیم غذایی (مثل ویتامین D، سدیم یا گوشت قرمز بیش از حد) ممکن است در ایجاد سنگ تاثیرگذار باشند. رژیم حاوی مقادیر زیاد پروتئین ممکن است خطر ایجاد برخی از انواع سنگ‌های کلیوی را در فرد افزایش دهد. چنانچه فرد به اندازه کافی مایعات به‌خصوص آب ننوشد، احتمال اینکه سنگ کلیه پیدا کند بیشتر خواهد بود. در بسیاری از موارد تنها با اعمال تغییراتی جزیی در رژیم غذایی می‌توان از ایجاد سنگ‌های کلیوی جلوگیری کرد.
مهم‌ترین کاری که فرد می‌تواند در جهت کاهش این خطر انجام دهد نوشیدن مقادیر زیاد آب است. نوشیدن بیش از حد مایعات با ترقیق ادرار احتمال ایجاد کریستال (بلور سنگ‌ساز) را در فرد کاهش می‌دهد. اگر سابقه سنگ کلیوی دارید، پزشک معالج شما به احتمال قوی به شما توصیه خواهد کرد روزانه حداقل ۶ تا ۸ لیوان آب و یک لیوان هم هنگام خواب بنوشید. اگرچه اکثر مایعات قابل‌استفاده هستند، اما آب چیز دیگری است. شربت آبلیمو (لیموناد) هم گزینه مناسبی است زیرا سیترات موجود در آن از تشکیل برخی سنگ‌ها جلوگیری می‌‌کند.
اگر در کلیه‌های شما نوعی استعداد ساخت سنگ‌های کلسیمی وجود داشته باشد، پزشک معالج احتمالا به شما توصیه خواهد کرد تا مصرف غذاهای حاوی اگزالات را به طور جدی از رژیم غذایی حذف کنید. این غذاها عبارتند از: گوشت به‌خصوص گوشت قرمز، اعضای داخلی مانند جگر، چغندر، شکلات، قهوه، ریواس، اسفناج پخته، توت‌فرنگی، چای و سبوس گندم.
معمولا به افرادی که از سنگ‌های کلسیمی رنج می‌برند توصیه می‌شود از مصرف غذاهای غنی از کلسیم پرهیز کنند، اما مطالعات نشان داده است که فرآورده‌های لبنی و سایر غذاهای غنی از کلسیم در عمل ممکن است از ایجاد سنگ‌های کلسیمی جلوگیری کنند. با این حال دقیقا معلوم نیست که آیا مکمل‌های کلسیم خطر ایجاد سنگ‌های کلسیمی را افزایش یا کاهش می‌دهند، در مجموع بهتر است قبل از مصرف هر نوع مکمل غذایی با پزشک خود مشورت کنید.
