جینجیویت نوعی التهاب لثه است که معمولا به دلیل عفونت باکتریایی ایجاد می شود. چنانچه این عارضه درمان نشود می تواند به عفونت جدی تری به نام پریودنتیت پیشرفت کند. به گفته انجمن دندانپزشکی آمریکا، جینجیویت و پریودنتیت دو عامل اصلی از دست رفتن دندان در بزرگسالان هستند. عفونت های دندانی می توانند سلامت و کیف پول شما را در معرض خطر قرار دهند. بنابراین توجه به عوامل خطر و نشانه های بیماری ضروری است.
علل جینجیویت چیست؟
لثه ها در نقطه ای به دندان متصل می شوند. این فضای اتصال می تواند به محلی برای تجمع مواد غذایی و پلاک تبدیل شود که باعث عفونت لثه می گردد. زمانی که بیمار دندان های خود را به خوبی تمیز نکند، دچار تجمع پلاک می شود.
پلاک فیلم نازکی از باکتری است که دائما روی سطح دندان ها شکل می گیرد. با پیشرفت پلاک، این فیلم سخت تر شده و به تارتار تبدیل می شود. هنگامی که تارتار زیر سطح لثه را درگیر کند، می تواند موجب بروز عفونت شود.
عدم درمان جینجیویت باعث جدا شدن لثه از دندان و آسیب به بافت نرم و استخوان می گردد. در نتیجه دندان می تواند لق و ناپایدار به نظر برسد. در صورت پیشرفت عفونت لثه، دندان ممکن است از دست برود.
عوامل خطر
-کشیدن سیگار
-دیابت
-مصرف داروهای خاص (داروهای ضد بارداری خوراکی، استروئیدها، ضد انعقادها، مسدود کننده های کانال های کلسیم و شیمی درمانی)
-دندان های کج
-ابزارهای دندانپزشکی که به خوبی جایگیری نشده اند.
-شکستگی پر شدگی دندان
-بارداری
-عوامل ژنتیکی
-سیستم ایمنی ضعیف (مانند بیماران مبتلا به HIV/AIDS)
علائم
بسیاری از افراد نمی دانند که دچار جینجیویت هستند. ممکن است بیماری لثه هیچ گونه علائمی نداشته باشد. با این حال، موارد زیر از علائم این عارضه هستند:
لثه های قرمز، حساس یا متورم
خونریزی لثه
دور شدن لثه از دندان
لق شدن دندان
تغییر در محل دندان (مال اکلوژن)
چرک بین دندان و لثه
درد هنگام جویدن
دندان های حساس
عدم جایگیری پروتزهای جزئی
نفس بدبوی مزمن که با مسواک زدن برطرف نمی شود.
تشخیص
در طول معاینه دندان، لثه با استفاده از خط کش خاصی اندازه گیری می شود تا وجود التهاب در آن تشخیص داده شود. همچنین برای بررسی تحلیل استخوان از دهان بیمار رادیوگرافی تهیه می شود.
با دندانپزشک خود در مورد عوامل خطر مربوط به بیماری لثه و علائم خود صحبت کنید. در صورتی که به بیماری های لثه مبتلا باشید به پریودنتیست ارجاع داده می شوید. پریودنتیست متخصص درمان بیماری های لثه است.
درمان
برای درمان جینجیویت، باید بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کنید. همچنین بیمار باید از مصرف سیگار اجتناب کند. ابتلای بیمار به دیابت نیز باید بررسی شود. شامل روش های درمانی شامل تمیز کردن دندان، آنتی بیوتیک و جراحی می شود.
تمیز کردن دندان
تکنیک های متعددی برای تمیز کردن دندان وجود دارد که در همه آنها پلاک و تارتار حذف می شود. در جرم گیری پلاک و تارتار سطح خط لثه برداشته می شوند. لیزر نیز به رفع تارتار بدون درد و خونریزی کمک می کند.
داروها
گاهی برای درمان جینجیویت از دارودرمانی استفاده می شود.
دهانشویه ضد باکتری حاوی کلرهگزیدین می تواند برای ضدعفونی دهان به کار می رود.
آنتی بیوتیک های خوراکی نیز برای درمان التهاب لثه تجویز می شوند.
دوکسی سیکلین، یک آنتی بیوتیک، می تواند مانع از آسیب به دندان توسط آنزیم ها شود.
عمل جراحی
جراحی فلاپ لثه روشی است که در آن قسمتی از لثه برداشته می شود تا پلاک حذف شود. سپس لثه در جای خود قرار می گیرد و بخیه می شود.
پیوند استخوان و بافت زمانی استفاده می گردد که آسیب به فک و دندان بیش از حد باشد.
پیشگیری
بهترین راه پیشگیری از جینجیویت رعایت بهداشت دهان و دندان است. از یک رژیم غذایی سالم تبعیت کنید و برای معاینه به طور مرتب به دندانپزشک مراجعه کنید. دندان های خود را هر روز با خمیردندان حاوی فلوراید تمیز کنید.
عوارض
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها و موسسه ملی تحقیقات دندانپزشکی گزارش داده اند که بیماری های لثه با افزایش خطر ابتلا به دیابت، بیماری های قلبی، سکته، و بیماری های ریوی در ارتباط هستند. در عین حال، ابتلا به بیماری لثه در زنان باردار خطر زایمان زودرس یا تولد نوزاد کم وزن را افزایش می دهد.