این محققان که پژوهش خود را در نشریه لنست منتشر کردهاند، متوجه شدند که عوارض بالقوه مرگبار جراحی قلب باز -مثل سکته قلبی، نارسایی قلبی و مرگ- وقتی این جراحی بعداز ظهر انجام شود نصف مواردی است که جراحی صبح صورت بگیرد.
در جراحی قلب باز مثلا برای تعویض دریچه یا عروق قلب باید قلب را موقتا از کار انداخت و این باعث فشار بر قلب -و اعضای دیگر- می شود چرا که اکسیژن رسانی به آن کاهش پیدا می کند.
این پژوهشگران بر این باورند که قلب با توجه به ساعت درونی و چرخه زیستی بدن، بعدازظهرها قدرت بیشتری دارد و به همین دلیل عوارض جراحی بعدازظهرها کمتر میشود.
پروفسور بارت استالس، پژوهشگر انستیتو پاستور شهر لیل در فرانسه که در این تحقیق مشارکت داشته به بیبیسی گفت: “ما نمیخواهیم مردم را از این جراحی بترسانیم، این جراحی جان آنها را نجات میدهد.”
به گفته پروفسور استالس برای بیمارستانها غیر ممکن است که تمام جراحیها را بعد از ناهار انجام دهند، اما این کاری “منطقی” است که جراحی قلب باز را برای بیمارانی که بیشتر در معرض خطر هستند بعدازظهر انجام دهیم.
ساعت بدن یا ریتم زیستی، چرخه ۲۴ ساعتهای است که هماهنگ با چرخش کره زمین به دور خود و گذر روز به شب و بر عکس، فعالیت اعضا و اندامهای بدن و رفتار ما را تنظیم میکند، از جمله تنظیم دمای بدن، ترشح هورمونها و سوخت و ساز. همین ساعت درونی بدن است که باعث میشود شبها بخوابیم و صبح با روشن شدن هوا از خواب برخیزیم.
به همین ترتیب قوت و عملکرد قلب هم بر حسب تغییرات ساعت بدن تغییر می کند و خطر سکته قلبی یا سکته مغزی در اوایل صبح بیشتر است و عملکرد قلب و ریه بعداظهرها به حداکثر میرسد.
دکتر جان انیل از شورای تحقیقات پزشکی بریتانیا میگوید: “این از نظر علمی خیلی تعجب برانگیز نیست، زیرا سلولهای قلب هم مثل دیگر سلول های بدن چرخه زیستی دارند.”
“دستگاه قلب و عروق در اواسط/اواخر بعداظهر بالاترین عملکرد دارد و به همین دلیل است که ورزشکاران حرفهای در این ساعات روز معمولا بهترین رکورد را به جا میگذارند.”
یکی از دلایلی که میتواند تفاوت در عوارض جراحی صبح و بعدازظهر را توضیح دهد، ساعت بدن خود جراحان است؛ شاید جراح صبحها به دلیل ساعت بدن خود خسته باشند و مهارت های جراحی شان کاهش پیدا کند بخصوص اگر “آدم صبح” نباشند، اما گروه تحقیق میگوید که تمام تلاشش را کرده تا مطمئن شود نتیجه این تحقیق فقط وابسته به خستگی جراح نیست.
این محققان همچنین نمونه بافت قلب بیماران را هم بررسی کردند و دریافتند که این بافت بعدازظهر راحت تر میتپد. آنها سپس دیانای این بافتها را را بررسی کردند و ۲۸۷ ژن پیدا کردند که بر حسب چرخه زیستی کار میکردند و در طول روز عملکردشان کم و زیاد میشد.
بعد محققان به سراغ موشها رفتند و با دارو سعی کردند فعالیت یکی از این ژنها را تغییر دهند و به نظر رسید که این کار خطر مرگ موشها را بعد از عمل کاهش داد.
پروسور استلس می گوید: “ما عقیده داریم برای این مشاهده نارحت کننده که جراحی در صبح عوارض بیشتری دارد راه حل بالقوهای را نشان دادهایم.” با این حال این محققان تاکید کردند که به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.
دکتر مارک نپتون از بنیاد قلب بریتانیا می گوید: “در حال حاضر برای هزاران نفر در بریتانیا جراحی قبل باز انجام میشود. اگر این یافته در دیگر بیمارستانها هم مشاهده شود، به جراحان کمک می کند که برای عملهای غیر اورژانس چگونه برنامهریزی کنند.”
در مرحله بعد این محققان میخواهند بررسی کنند که آیا این موضوع در مورد دیگر انواع جراحی هم صدق می کند یا نه.