دوام کافئین در افراد گوناگون، متفاوت است و به عواملی چون سن، وزن بدن و حساسیت فرد به کافئین بستگی دارد. نیمه عمر کافئین در بدن، حدود ۵ ساعت است. یعنی اگر فردی ۴۰ میلی گرم کافئین بنوشد، این مقدار پس از ۵ ساعت به ۲۰ میلی گرم می رسد.
۱۵ تا ۴۵ دقیقه پس از مصرف این ماده خوراکی، اثر آن در خون دیده میشود و سپس کبد شروع به سوخت و ساز آن میکند. بیشتر افراد بلافاصله پس از مصرف کافئین پر از انرژی میشوند.
اما افرادی که این ماده را مرتب مصرف میکنند، بدنشان نسبت به آن مقاوم شده و آنها به ندرت متوجه این اثرات میشوند. مصرف کافئین برای زنان باردار و جنینشان، مضر است و در ضمن نوزادان زنان شیردهای که کافئین را به مقدار زیاد مصرف میکنند، حساس و پر سروصدا میکند.
کافئین از کیفیت خواب خوب میکاهد و حتی الگوهای خواب را به هم میزند. البته مصرف روزی ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیگرم در بزرگسالان چندان مشکلساز نیست، اما بیش از این مقدار، در فرد مشکلات خواب ایجاد میکند.
با اینحال مصرف کم کافئین به فرد انگیزه فعالیت، به ویژه انجام دادن تکنیکهای آرامشسازی قبل از خواب، مانند یوگا یا تمرین های تنفس میدهد.
از برخی دیگر از عوارض کافئین میتوان به عصبی شدن، معده درد، اسهال، ضربان نامنظم قلب، بیخوابی، احساس بیقراری، تعریق و حملات اضطراب اشاره کرد. افرادی که به بیماریهای کلیه یا کبد مبتلا هستند، باید از مصرف کافئین اجتناب کنند.
افرادی که به مصرف کافئین عادت دارند، با قطع ناگهانی مصرف آن به مشکلاتی چون تهوع، عدم تمرکز، سردرد و خستگی کلی مبتلا میشوند.
آنها باید به تدریج مصرف کافئین را کم و قطع کنند تا دچار این مشکلات نشوند.
به گفته متخصصان اگر میخواهید سطح انرژی تان را بالا ببرید، از روشهای طبیعی مناسبتر استفاده کنید.