عدم تحمل لاکتوز چیست؟
این حالت زمانی اتفاق می افتد که بدن نتواند لاکتوز را بشکند و آن را تجزیه کند.این به دلیل کمبود یا نقص آنزیم لاکتاز که از آنزیمهای هاضم است اتفاق می افتد. فردی با این مشکل نمی تواند همه ی قندی که در شیر و فراورده های لبنی وجود دارد هضم کند.
این کمبود باعث می شود فرد بعد از مصرف فراورده های لبنی، دچار نفخ و خارج شدن گاز از بدن،کرمپ یا دلپیچه و اسهال شود. هنگامی که شما نسبت به لاکتوز (قند اصلی در شیر گاو و سایر فرآورده‌های لبنی) حساسیت داشته باشید، بدین معناست که بدن شما نمی‌تواند مقدار کافی از لاکتاز (آنزیم لازم برای هضم لاکتوز) را تولید کند. در نتیجه، لاکتوز هضم‌نشده در روده باقی ماند و مشکلات معدی- روده‌ای ایجاد می‌کند. این مشکلات می‌توانند موجب بروز ناراحتی‌هایی شوند اما خطرناک نیستند.
خوشبختانه کمبود این آنزیم مشکلات جدی برای فرد ایجاد نمی کند اما همین مشکلات اندک هم می تواند زندگی فرد را مختل کند.اما با رعایت یک رژیم غذایی مناسب و دقیق می توان از این مشکلات جلوگیری کرد. فقط باید مراقب بود رژیم غذایی بی لبنیات یا کم لبنیات فرد را دجار کمبود املاحی مثل کلسیم نکند. اگر رژیم غذایی عاری از لاکتوز برای عدم تحمل به لاکتوز تجویز شود، این رژیم غذایی باید حاوی یک منبع جایگزین کلسیم ویا مکمل‌های کلسیم باشد تا میزان توصیه شده روزانه کلسیم به بدن فرد برسد.
برای دانستن اینکه آیا فردی تحمل لاکتوز را ندارد تست عدم تحمل این قند را انجام می‌دهند به طوری که به مدت حداقل دو هفته باید از نوشیدن شیر و خوردن هرگونه فرآورده آن پرهیز کند. بیماری عدم تحمل لاکتوز، آسیب جسمی خاصی به دنبال ندارد اما علامت های بروز این بیماری آزار دهنده است.
علایم شایع
۱. اسهال کف‌آلود همراه بثورات پوستی
۲. استفراغ
۳. کُند بودن سرعت وزن‌گیری، رشد و تکامل در بزرگسالان
۴. صداهای شکمی به صورت غاروغور، کرامپ‌های شکمی و اسهال
۵. نفخ و تجمع گاز در شکم
۶. تهوع
نکات ضروری
– از غذاهای حاوی لاکتوز به مقدار کم استفاده کنید
– محصولات لبنی ای که در بدن شما ایجاد ناراحتی نمی کند را بشناسید
– محتویات غذاهای آماده را بخوانید
– کلسیم را توسط غذاهای غنی از کلسیم دریافت کنید
درمان
معمولاً هیچ راهی برای افزایش تولید لاکتوز بدن وجود ندارد.راه اصلی کاهش میزان مصرف لبنیات و یا استفاده از فراورده های فاقد لاکتوز تهیه شده برای این افراد است. بررسی‌های تشخیص ممکن است شامل کشت مدفوع، آزمون تنفسی هیدروژن لاکتوز، آزمون جذب لاکتوز و به ندرت نمونه‌برداری از روده کوچک باشد. علایم با محدودیت یا استفاده از فرآورده‌های حاوی لاکتوز قابل کنترل است.
