معرفی بیماری لیستریا

0
1726

عفونت لیستریایی و بیماری چرخش عناوین دیگری هستند که برای بیماری لیستریوز می توان نام برد.
این بیماری از دیگر بیماری های مشترک میان انسان و حیوان است.عامل این بیماری باکتری لیستریا منو سیتوژنز می باشد این باکتری از انواع گرم مثبت و بی هوازی است. همچنین این باکتری توانایی تولید هاگ یا اسپور را ندارد. این باکتری از طریق مواد غذایی از جمله شیر ، سبزیجات و گوشت آلوده به انسان منتقل می‌شود. لیستریا اغلب در جفت و جنین و سیستم عصبی جای میگیرد.

 

در بزرگسالان و البته خانم های غیر باردار باعث ایجاد مننژیت اولیه و انسفالیت می گردد. افراد مسن تر یا افرادی که وضعیت ایمنی بدن آن ها پایین است، مانند افرادی که دارای پیوند اعضاءباشند ، مبتلایان به لنفوم و ایدز مستعد بیماری هستند .

 

در صورتیکه لیستریا مونوسیتوژنز به سیستم عصبی مرکزی حمله کند منجر به بیماری حاد می شود که در کشندگی آن بسیار بالاست .البته در بین افرادی که از بیماری بهبود یافته اند، علایم نورولوژیک باقی می گذارد .

 

مادران باردار بیشتر در معرض خطر ابتلا به لیستریوز هستند. لیستریا مونوسیتوژنز در زنان باردار باعث به وجود آمدن بیماری مشابه آنفولانزا می گردد که در صورت عدم درمان، می تواند به علت ایجاد التهاب جفت و یا پرده آمنیوتیک و عفونت جنین منر به سقط جنین گردد، تولد نوزاد مرده و یا تولد زودهنگام نیز از دیگر عوارض این بیماری در زنان باردار می باشد زیرا که این باکتری قادر است از جفت عبور کند.

 

عفونت لیستریوز در زنان باردار اغلب هیچ علامت مشخصی ندارد و تنها علایمی مشابه آنفولانزا در مدت سه ماهه آخر بارداری ظاهر می گردد. اما تیره شدن مایع آمنیوتیک، دردکمر، تب و لرز، زایمان زودرس و التهاب کلیه و لگن از نشانه‌های لیستریوز می باشد.

 

دوره نهفتگی این بیماری ۳۱ روز می باشد ولی معمولا بین ۱۱ تا ۶۲ روز متغیر است.

هنگامی این باکتری توسط اعصاب ویا در اثر الودگی چشم به مغز برسد نوع عصبی این بیماری به وجود می آید. و در صورت بلع میکروب و ورود آن به جریان خون باعث به وجود آمدن نوع احشایی بیماری می شود.

زنان باردار با رعایت نکات زیر میتواند خطر ابتلا به لیستریوز را بکاهند:

• پرهیز از خوردن گوشت‌های کارخانه‌ای مانند هات‌داگ و کالباس و مانند آنها
• پرهیز از خوردن شیر غیرپاستوریزه و یا شیر خام و فرآورده های تولید شده از آن.
• پرهیز از خوردن ماهی های دودی و سایر غذاهای دریایی دودی شده که نیاز است آنها را در یخچال قرار دهیم.

علایم بیماری:

تیره گی مایع آمنیوتیک، دردکمر، تب و لرز، زایمان زودرس و التهاب کلیه و لگن

درمان بیماری:

مصرف آنتی بیوتیک‌هایی مانند سولفامتوکسازول، تری متوپریم و آمپی سیلین برای درمان توصیه می‌شود که البته با تجوز پزشک باید مصرف شود.

این مطلب را به اشتراک بگذارید:

افزودن دیدگاه