مصرف دارو، تنها زیر نظر پزشک
به ندرت ممکن است کسی به مصرف روزانه ملین‌ها نیاز داشته باشد. با این وجود بسیاری از مردم آنها را به طور منظم مصرف می‌کنند. برخی افراد از آن برای مقابله با یبوست استفاده می‌کنند. سایر افراد ملین‌ها را به عنوان یک روش پیشگیری از یبوست مصرف می‌کنند، حتی وقتی که واقعا یبوست ندارند. هنوز هم افرادی وجود دارند که از آن برای کاهش وزن استفاده می‌کنند.
انواع ملین‌ها
یکی از قدیمی‌ترین ملین‌ها روغن کرچک است. این ماده در روده کوچک تحت تغییرات شیمیایی قرار گرفته و به یک اسید تبدیل می‌شود. این اسید فعالیت روده را تحریک کرده و از جذب آب توسط دیواره روده جلوگیری می‌کند. مصرف طولانی‌مدت روغن کرچک باعث آسیب سلول‌های پوشش مجرای روده می‌شود.
بعضی ملین‌ها از طریق مهار جذب آب عمل می‌کنند. برخی دیگر میزان آب درون روده بزرگ را افزایش داده و شما را کمتر تحریک می‌کنند. اینها شامل شیر منیزیم و مواد نرم‌کننده مدفوع هستند.
مواد حجم‌زا که به آنها ملین‌های طبیعی می‌گویند (پسیلیوم و متیل‌سلولز) دستگاه گوارش شما را تحریک نمی‌کنند. در عوض وقتی با آب موجود در روده بزرگ شما تماس می‌یابند، حجیم می‌شوند. مصرف طولانی‌مدت این مواد معمولا بی‌خطر است و از تشکیل مدفوع سفت جلوگیری می‌کنند.
مصرف زیاد ملین‌ها چه خطراتی دارد؟
مصرف زیاد ملین ممکن است ویتامین‌های ضروری و سایر مواد مغذی را پیش از آنکه فرصت جذب پیدا کنند، از روده بیرون براند. ملین‌ها در دفع آب، سدیم و پتاسیم نیز شرکت می‌کنند. علاوه‌براین، مصرف عادتی ملین‌ها باعث ضعف عضلات روده و کاهش عملکرد مطلوب آنها می‌شود. در نتیجه هنگامی که مصرف منظم ملین را قطع کنید، نه‌تنها یبوست شما برمی‌گردد، چه بسا ممکن است شدیدتر از قبل هم بشود.
مصرف بیش از حد ملین‌ها نشانگان روده تحریک‌پذیر را القا می‌کند. در این حالت، روده قادر به انجام عملکرد خود نیست، زیرا برای انجام عمل دفع به ملین‌ها وابسته شده است. علاوه بر این، ممکن است ملین‌ها با اثر سایر داروهایی که پزشکتان تجویز می‌کند، تداخل ایجاد کنند.
